Guilin! Het verhaal

Nou hier ben ik dan eindelijk weer! Heb net even heerlijk opgefrist voor ik ga beginnen aan het verhaal van ons avontuur in Guilin!

Waar zal ik beginnen...
Dag 1:
De vlucht naar Guilin (wat overigens word uitgesproken als Gwailam...) vrliep erg soepel en verder kan ik daar eigenlijk ook niet veel boeiends over vertellen. Het was een korte vlucht, ongeveer ander half uur, dus in principe opstijgen, klein hlf uurtje op dezelfde hoogte en dan weer dalen.

Toen we eenmaal gingen dalen werd het land en zijn charme zichtbaar. De pukkel achtige bergen komen op uit de aarde vanuit het niets. Vlakke stukken land grensen aan uit het ''niets'' oprijzende bergen. Het uitzicht was al erg mooi vanuit het vliegtuig dus Cho en ik konden niet wachten om de omgeving vanaf de grond te bezichigen.

Het verschil tussen Hong Kong en mainland China was gelijk te merken, zelfs al op het vliegveld. Er hangt gewoon een bepaalde sfeer die duidelijk te voelen is. De mensen zijn veel onbeschofter en denken er niet eens bij na terwijl ze bijvoorbeeld je schaamteloos aan staren en over duidelijk wijzen. Blijkbaar zijn blanke mensen met doner haar nog steeds raar om te zien, zelfs in super toeristische plaatsen.

Mensen duwden, drongen voor en rookten gewoon in de openbare gebouwen... Express tegen je aanlopen zodat het duidelij is dat zij voor willen. Maar goed,

Eenmaal in de bus was het verschil niet alleen voelbaar, maar ook zichtbaar. In Hong Kong ziet het er schoner, beter onderhouden en minder armoedig uit. Mensen in China wonen soms gewoon in niet afgebouwden huizen. Het kale skelet van het huis staat er, maar er zijn geen ramen, geen deuren alleen de muren en zelfs die zijn eigenlijk nog niet af. Maar in de woonkamer staat al een bank, tv, er hangt was aan de lijn en buiten gaat men naar de wc en kookt men.
Ook is het heel normaal om je kind op straat te laten poepen of plassen Je stapt waarschijnlijk eerder in kinderpoep dan honden poep daar... BAH!

Ook het eten is anders. De specialiteiten van Guilin zijn pittig en zuur... Tot nu toe heb ik alleen flauw en smakeloos gehad en niets pittigs of zuurs! Vreemd...

Na het avond eten gingen we naar de ''drukste'' straat van Guilan, maar voor we uit de bus mochten werden we eerst gewaarschuwd. We moesten oppassen voor tasjes dieven en kidnappers... Het schijnt dat ze je opwachte bij het toilet, je grijpen, K.O slaan en je mee nemen om organen te stelen... Goeie eerste indruk dus.... NOT!

Met de rugtas op de buik liepen we door de straat wat enigzins ongemakkelijk was. We vielen gelijk al op, en al helemaal door die tas op onze buik.
Vervelende verkopers kwamen al gelijk op ons af en probeerden van alles om in onze handen te duwen. Je kon niet eens rustig kijken bij een markt kraampje en ze kwamen al gelijk naar je toe en ohh wee als je iets aanraakt, dan kun je het beter maar gelijk kopen! Naja je lijkt eerder verplicht!

De mensen en verkopers in Guilin zijn net zo onbeleefd, onbeschoft en vervelend als in Shanghai.
Soms zijn we maar gewoon een winkel binnen gegaan om van de vervelende mensen af te komen! Eenmaal veilig terug in de us vertelde Cho mij dat er een groepje jongens (een stuk of 6) ons een tijd hadden gevolgd tot wij een winkel in gingen...

Eenmaal in het hotel viel dat ook een beetje tegen! Het was zeker de 5 sterren die het had niet waard! De kamer al helemaal niet! Het was eerder 3 sterren. Al met al het was niet zo erg als het nu klinkt. Het was best ok. Volgende ochtend moesten we weer vroeg op, 7 uur ging de telefoon voor de morning call.

Dag 2:
Na het ontbijt gingen we de bergen in met de bus. De bus stopte op een afgelegen plek waar vandaan we verder omhoog moesten met de kabelbaan. Het was ontzettend stijl en enger dan ik dacht. Het was ook een beetje een oude kabelbaan en ik vertrouw de technologie van China niet zo., zeker niet in zo'n afgelegen gebied.. (Zeker niet als je net gehoord hebt dat er een dode is gevallen omdat een roltrap opeens de andere kant opging... Echt gebeurd! Google maar: China escalator accident)

Maar het uitzicht vanuit de kabelbaan was echt prachtig! En eenmaal boven was het nog beter te zien. ik heb nog nooit zo iets moois gezien! Iedereen zou zo'n lanschap ooit eens met zijn/haar eigen ogen moeten zien! Ik verwachte dat iemand stiekem in de verte gewoon een gigantische poster had opgehangen en dat het niet echt was, zo mooi was het.
Na een poosje lopen (lees klimmen, want het was erg stijl) gingen we weer verder, dit keer naar een zide fabriek. Dit was niet heel erg boeiend. Ze lieten niet zien hoe de zijde gemaakt werd en je kon eigenlijk alleen maar dingen kopen. En Cho en ik waren al naar een zijde fariek geweest zo'n 2 jaar terug.

Daarna was het tijd voor de lunch, die niet erg boeiend was. Het eten was vrij smakeloos, maar de locatie was wel gaaf. Het was een soort ''thema'' dorpje met een erg mooi uitzicht. Helaas konden we niet erg lang blijven na het eten en hadden we maar zo'n 45 minuten om daar vrij rond te lopen.
Cho en ik hebben echt veel foto's genomen, ik zal er flink wat uploaden, en we hebben al helemaal veel foto's genomen bij de boottocht!

Het bootje voer over een ontzettend vieze rivier waar ik niet in zou zwemmen en of mijn kleding wassen. Terwijl het bootje over het water voer hadden we een erg mooi zicht over het berg landschap en van de mensen die rond de rivier wonen. Mensen zwemmen gewoon in het vieze water, halen hun vis eruit, wassen zicht zelf en hun kleding erin en doen zelfs hun behoeftes in het water. Kortom ik heb geen vis aangeraakt in China!
Al heb ik daarvan wel echt prachtige foto's kunenn maken, niet van mensen die in het water poepen, maar van mensen die aan het vissen zijn, hun was doen etc etc.
Er is echt een hele beschaving rond de rivier, mensen die op geimproviseerde woonboten leven en in mini dorpjes op mini eilandjes.

Na de boottocht gingen we weer de bergen in met de tour bus, naar een soort van zalfjes en medicijn producent. Ze verkochten er vanalles, van ginseng medicijnen tot aan zalfjes met berengal... Iets wat volgens mij verboden is!

Hierna gingen we naar een thee fabriek en daarna avond eten. We hadden de avond voor ons zelf en hebben lekker rustig aan gedaan. Ik heb heerlijk een bad genomen, al liep het langzaam leeg terwijl ik erin lag... Lek bad dus ):

Dag 3:
Ook vandaag moesten we weer vroeg op, 7 uur kwam de morning call en moesten onze koffes klaar staan om naar een ander hotel te verhuizen. Na het ontbijt en me kapot ergeren aan de afwezigheid van de tafel manieren van de china chinezen (zie eten met de mond open, zodate r af en toe eten uit valt... En heel heel hard smakken... Maar dan ook echt heel hard, mensen die aan het anere eind van de tafel zitten kun je nog horen smakken... Het overduidelijk roddelene over mij.. Ook al versta ik ze niet als ze gaan wijzen en knikken in mijn richting en vervolgens gaan praten, lachen en weet ik niet wat terwijl ze je anstaren is toch duidelijk over iemand roddelen) gingen we weer gauw op pad en om 8:15 zaten we weer met z'n allen in de bus. Het was tijd voor een voet massage.

Van de ontzettende associaalheid kregen we bij de massage salon het andere uiterste van het karakter van de China Chinezen. Tijdens de voet massage werd ik overspoeld met complimentjes! Ik was prachtig wit en mijn ogen mooi groot waren en mijn voetjes lekker klein. De jonges bleven me maar aan kijken en het was wat ongemakkelijk! Ik wist niet waar ik moest kijken en deed maar mijn ogen dicht terwijl ik Cho's hand stevig vast hield.

Na de massage, die overigens erg lekker en ontspannend was moesten we weer de bus in, dit keer naar Yang Shou. Het was eerst tijd om te eten en daarna gingen we naar een grot.

Terwijl we in de wachtrij stonden voor de grot werd een man door 5 meiden in traditionele klederdracht verplicht om met hun op de foto te gaan. Hij wilde niet en liet ook duidelijk merken dat hij niet wilde, want hij weet dat je dan verplicht bent om ieder meisje minstens 10 Yuan moet betalen. De meiden gingen gewoon aan zijn armen trekken en mee sleuren, ben ik even blij dat ze mij niet te pakken hadden. Want ontzettend vervelend dat ze ook geen nee accepteren!

Ook in de grot was het niet erg prettig... Het was druk en ik werd constant vast gepakt, mensen raakten me aan pakten mijn arm of trokken aan mijn tas. Ik wilde zo snel mogelijk weg uit die grot! Echt een lef van sommige mensen, blijf gewoon van me af! Ja ik ben wit, ja ik heb donker haar, maar ik ben ook maar een mens! GA WEG!

Ik heb nog nooit zo'n erge neiging gehad om iemand te slaan! ik bleef zo dicht mogelijk bij Cho en greep hem stevig vast. De grot was erg mooi maar ik heb er echt niet van kunnen genieten.

Na de grot was het tijd voor weer een boot tochtje. Het bootje bestond uit een vlot geouwd van 4 dikke bamboo stokken en een houten hutje met bankjes. Een redelijk oude man duwde het bootje voort met een bamboo stok. Tijdens het tochtje zong een vrouw een traditioneel liedje. Ik zou niet weten waar ze over zong maar het gaf echt een hele gave sfeer!
Met het uitzicht op de bergen en het platte land en dan die oude liederen erbij, wauw... Ik kan echt niet vertellen hoe ik me toen voelde. Het was zo gaaf om een stukje oude traditie te voelen. De liederen die men vroeger zong was een middel van communiceren, verhalen vertellen en het hof maken van vrouwen.
We kregen zelfs een demonstratie van de oudste viskunsts van het traditionele China. Een man had een stuk of 4 aalscholvers op zijn vlot en bond een touwtje om de nek van 1 van de vogels. Niet te strak hoor, kleine visjes kon de vogel door slikken, maar de grotere vissen niet. De man had de vogels getrained zodat ze op comando het water in gingen en opzoek naar vis. Binnen een paar seconden had de vogel een grote vs in zijn bek en bracht het terug bij de boot, waar de man de vogel binnen haalde met een stok en vervolgens de vis uit de vogel's bek. En zo ging het verder.

Na deze gave ervaring gingen we naar het nieuwe hotel, die overigens slechter zou zijn dan de vorige...
Eenmaal daar aangekomen waren Cho en ik het daar niet mee eens. Het was zelfs beter! Zeker de kamer was beter, ok het bed was minder breed, maar de badkamer was mooier de TV beter met betere ontvangst .

Voor we gingen eten hebben we nog een klein stukje gelopen door Yang Shou waar we natuurlijk weer aangevallen en achter volgd werden door vervelende verkoopsters.

Na het avond eten gingen we naar een performance, die geproduceerd is door dezelfde man die de opening van de Beijing openings ceremony heeft geproduceerd. Vanaf de tribune keken we uit op een meer met op de achter grond de karakteristieke bergen van Guilin en omstreken.
Het was het al waard voor het uitzicht! Maar de show was ook erg gaaf! Het speelde allemaal af op het water en had een hoop wauw effecten! Er werd veel met licht en vuur gedaan en het is een beetje moeilijk om uit te leggen wat er allemaal gebeurde, er was ook zo veel!
Na de show was het tijd voor een bad en daarna slapen.

Dag 4:
vandaag een vrij rustige niet boeiende dag. We maakten een stop bij een supermarkt (woopty doo.. SAAI) en bij een thema dorpje, wat wel leuk was maar niet speciaal. Ze hadden denk ik dit ingeplannd voor tijd opvulling omdat we om half 2 op het vliegveld moesten zijn. De lucht terug was iets minder soepel, we hadden veel turbulentie en het weer in Hong Kong was een beetje grauw en miezer regen.

In Guilin hebben we gelukkig perfect weer gehad! Iets wat niet voorspeld was!

Conclusie:
Om het maar even bot te zeggen 3/4de van de mensen zijn K** en het land is prachtig! Aanrader? Ja zeker als je maar niet op de mensen let die roken in openbare gebouwen, spugen/roggelen vlak voor je voeten, kinderen (en volwassenen) die poepen en pissen op straat, verkopers die je zooi in je strot douwen, de manieren van de mensen en goed op je spullen let en niet alleen naar het toilet gaat!

Eenmaal weer Hong Kong zijn is een verademing! En ik hoop dan ook echt dat Hong Kong gedeeltelijk zelfstandig blijft en dat China het niet opclaimed om het vervolgens te laten vervallen en verkloten!
Morgen weer naar de acupuncturist (nee heb geen hoofdpijn, maar de dokter zij dat het beter zou zijn als ik nog een paar keer kwam) en daarna Teppanyaki met Cho's tante Wai Ling!

Nu... Slapen! Ik ben kapot! *gaap*
de foto's komen morgen! Dat beloof ik!